Metaverse, fütürizm ve bilimkurguda metaverse terimi olarak yer almaktadır. Sanal gerçeklik (VR) ve artırılmış gerçeklik (AR) cihazlarını kullanan tek bir evrensel, sürükleyici sanal dünya olarak internetin sanal bir yinelemesi olarak tanımlanması mümkündür. Metaverse, insanların sanal gerçeklik kulaklıkları, artırılmış gerçeklik gözlükleri, akıllı telefon uygulamaları veya diğer cihazları kullanarak buluşabileceği, çalışabileceği ve oynayabileceği sonsuz birbirine bağlı sanal toplulukların dünyası olarak da tanımlanır. Metaverse terimi ilk olarak Neal Stephenson’un 1992 bilim kurgu romanı Snow Crash’de “meta” ve “evren”in bir kombinasyonu olarak ortaya çıkmıştır.
Metaverse Mimarlığı
Metaverse mimarları, metaverse mimarisi ve metaverse için her türden sanal dünya projeleri yaratan ve geliştiren kişiler olarak tanımlanır. Geleneksel mimarlar gibi olmanın dışında, fizik yasalarına uyan binalar tasarlamak zorunda değildirler. Metaverse mimarları ile geleneksel mimarlar arasındaki en temel fark budur. Metaverse mimarlığında pencereler, arka kapılar, havalandırma, yerçekimi veya hava ile uğraşmanıza gerek yoktur. Aksine tasarladıkları binaların çoğu yerçekimine ve fizik yasalarına meydan okur. Metaverse mimarları da bu açıdan oyun geliştiricileri olarak da kabul edilebilir.

Metaverse mimarlığı, metaverse mimarisinin şekli, geometrisi ve görünümü üzerinde çalışır. Metaverse mimarı, özellikle 3D modelleme kullanır. Metaverse mimarlığı yapabilmek için kullanıcı arayüzü, içerik tasarımı, karakter tasarımı, oyun tasarımı gibi çeşitli alanlarda beceriler gerekmektedir.
- Advertisement -
Metaverse Mimarlığı İçin Beceriler
Metaverse mimarisinde mimarların, 3D sanal ortama uyum sağlamak ve çalışmak için çeşitli becerilere sahip olmaları gerekir. Yeni sanal dünya, birçok yeni program ve tasarım yöntemini öğrenmeyi zorunlu hale getirmiştir.
- Temel Tasarım Becerileri: Geleneksel mimari gibi, metaverse mimarisi de gerçek yaratıcılık gerektirir. Bu beceri için resim yapmak gibi temel becerileri kapsadığını söylemek yanlış olmayacaktır. Ancak resim becerileri metaverse mimarlığı ile bir adım daha ileri gitmektedir. Bunun nedeni ise hayal dünyasıdır. Metaverse mimarlarının temel tasarım becerilerinin renkli, canlı ve ilgi çekici olması gerekir. Böylelikle kullanıcıyı hemen cezbeden göz alıcı bir yapı tasarlayabilirler.
- Hesaplamalı Tasarım: Hesaplamalı tasarım, algoritmalar ve parametrelerin bir kombinasyonunu kullanarak, tasarım zorluklarını çözmek için gelişmiş hesaplamalı işlemeyi kullanma yöntemi olarak tanımlanır. Bu sayede tasarımcının iş akışının her adımı bilgisayar koduna çevrilir. Projeye özgü faktörlerle bir araya getirilen bu veriler, tasarım modellerini oluşturmak ve tasarım çalışmalarını tamamlamak için algoritmalar geliştirmek için kullanılır. Temel programlama yapıldıktan sonra tasarım dinamik ve tekrarlanabilir bir süreç haline gelir. Bu yüzden tüm bu verilerin nasıl kodlandığını bilmek gerekir.
- Prosedürel içerik üretimi (PCG): Prosedürel içerik üretimi (PCG), bir bilgisayarda manuel olarak değil, algoritmik olarak oluşturmak için genellikle insan tarafından oluşturulan materyalleri ve yöntemleri bilgisayar tarafından oluşturulan rastgelelik ve işlem gücü ile birleştirir. Ayrıca video oyunlarında ve filmlerde yaygın olarak kullanılır ve üreticilerin tonlarca veya sonsuz miktarda içeriğe sahip oyunlar oluşturmasına olanak tanır.
- Yapay Zeka: Metaverse mimarı olmak için edinilmesi gereken becerilerin arasında yapak zeka bulunur. Yapay zeka; bilgisayar bilimlerinde, normalde insan zekası gerektiren görevleri yerine getirebilen akıllı bilgisayarlar geliştirmeye adanmış önemli bir konu olarak ortaya çıkmıştır. Tasarım ortamında yeni içerik oluşturmak için yapay zeka kullanılır.